پروب يک‌بارمصرف چیست؟

پروب يک‌بارمصرف برای نظارت مداوم غیرتهاجمی اشباع اکسیژن عملکردی هموگلوبین شریانی (SpO2) و ضربان نبض (PR) کاربرد دارند. آن‌ها سنسورهای جایگزین کاملاً سازگار هستند. این پروب‌ها قطعه‌ای یک‌بارمصرف و ضد حساسیت است. جنس آن معمولا فوم یا پارچه است.

این روش، روشی غیرتهاجمی است که میزان اکسیژن خون یک فرد را اندازه‌گیری می‌کند. این اندازه‌گیری در قسمت‌های دور از قلب مانند انگشتان دست و پا صورت می‌گیرد.

پروب چگونه کار می‌کند؟

• محل قرارگیری پروب معمولاً در نوک انگشت دست، شست پا، لاله گوش و یا روی بینی است.
• پروب شامل دو دیود نوری (LED) است که از خود نور قرمز با طول موج 660nm و نور مادون قرمز با طول موج 940nm ساطع می‌کند.
• بخشی از نوری که ساطع می‌شود توسط خون سیاهرگی، بافت و استخوان جذب می‌شود. بخشی از نور هم که جذب نشده و عبور پیدا کرده، توسط یک آشکارساز نوری(photodetector) دریافت می‌شود. این نور تبدیل به سیگنال الکتریکی می‌شود.
• با مقایسه مقدار نور قرمز و مادون قرمز جذب شده توسط Hb (هموگلوبین بدون اکسیژن) و HbO2 (هموگلوبین اکسیژن دار) و به دست آوردن نسبت مولکول‌های اکسی هموگلوبین به کل مولکول‌های هموگلوبین خون، مقدار اشباع اکسیژن خون محاسبه می‌شود.
• جذب نور ساطع شده توسط خون سرخرگی به صورت ac (جریان متناوب الکتریکی) است. که با دوره زمانی ضربان هر فرد تغییر می‌کند. لذا از سایر اجزای جذب‌کننده نور از جمله خون سیاهرگی، بافت و استخوان قابل تشخیص است.
• همان گونه که مشاهده می‌شود این سیگنال دارای یک مقدار dc (جریان الکتریکی مستقیم) ثابت است که ناشی از جذب پوست، بافت، خون مویرگی و خون سیاهرگی است.
• قسمت ac این سیگنال به دلیل تغییرات حجم خون در شریانچه‌ها در هنگام سیستول (انقباض قلب) و دیاستول (انبساط قلب) است. از این رو شکل موج را PPG (تغییر حجم سنجی نور_Photo PlethysmoGraph) می‌نامند.
• به هنگام سیستول حجم خون در شریانچه‌ها افزایش پیدا می‌کند. و مسیر عبور نور در داخل انگشت طولانی‌تر می‌شود. بنابراین نور بیشتری در مسیر جذب می‌شود. و مقدار کمینه در شکل موج PPG شکل می‌گیرد. که در هنگام دیاستول عکس این عمل اتفاق می‌افتد.